جميل يا نورا موضوعك بتدعى بيه للوقفه مع النفس والاعتراف بالعيوب بس فيه ناس كتير مش بتشوف عيوبها وناس اكتر مبتعترفش بأن ده عيب......ربنا يهدى الجميع انا رأيى ان الانسان البصير بعيوبه هو اللى بيبقى عنده الاستعداد لمعالجتها....والانسان لازم دايما يتقبل المواجهه من الاخرين له بعيوبه مادامت المواجهه بعيده عن التجريح انا بعتبر ده حب من الاخرين......
انا بقى اشد عيوبى واللى بحاول على اد ما اقدر انى اعالجها لكن برضه الطبع بيغلب فربنا يساعدنى بقى ويقوينى..... عصبيتى الشديده وعدم تحكمى فى نفسى وقت انفعالى ربنا يعفى عنى .....وحساسيتى الزياده وده شئ مش حلو لانى بفسر الموضوع غلط باخده بحساسيه جامده ممكن تخلينى اغلط فى حكمى بس انا حاولت والحمدلله اتغيرت شويه ادعولى بقى اتغير اكتر من كده .......انتى بتقولى يا نورا ياريت محدش يقولى الطيبه والحنيه دول مش دايما بتكون صفات كويسه دول اضرارهم اقوى لان الطيبه والحنيه بتجيب وراها الخيبه فى الزمن ده بتتفهم غلط وتتفسر غلط والمصايب والتجريح هما اللى بيجى من وراهم بس برضه انا رأيى وهو ده اللى انا تعلمته وبقيت امشى عليه فى حياتى انى اعامل ربنا من خلال الناس ماليش دخل بنوايا اللى بكلمهم اتعامل بضميرى انا ونيتى واحتسب عند الله .....ميرسى يا نورا على موضوعك...ربنا يوفقك...........شكرااااااا