النهارده راجعلكو بقصه جديدة انسانه جميله جميله عاديه وعنيدة عندها اخوات بس من جوه وحيدة اول واحدة صحبتها كانت هى عجلتها بترسملها طريقها بتسقف ليها اخطيطها بتتكلم معها وبتسليها فى وحديتها هى الشىْ الوحيد اللى ادها حريتها وفاتت سنين كتيرة وبقيت الطفله بنت كبيرة وراحت العجله والضفيرة وحلم حايتها تكون اميرة بدور على السعادة وعايشة علشان صحبها واما سابها يوم حبيبها قالت الدنيا دى نفسى اسيبها كل انسان تعسان فرحان اكيد فى جكايه وهو بطلها كل مدينه وكل عنوان فى 100 حكايه بتبدى وتخلص من كتر ما شوفت قعد والفت وعمرى ما حرفت فى كلمة وزيفت احلامى كانت كبيرة كنت دايس دايما شيفت واخد وقت طويل وتعبت اما عرفت انى بتكلم اكتر ما اسمع ماعرفتش احسب واجمع والدنيا سعات بتخدع والصعب انك تجمع قالولى مش هنسمع قالولى مش هينفع طريقك فاضى ومسيرك يوم هترجع دى حكايتى وهحكيها ومافيش حد هيحيهالى عشت سنين ساكت فى حالى حلمى كان تحقيق امالى وطموحى كان سابقنى كلام الناس كان بيخنوقنى ماحدش ليه همره صدقنى ماحدش ليه عمره صدقنى
الإثنين 26 أكتوبر - 7:24 من طرف 
